تأثیر برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی بر خستگی بیماران همودیالیزی

مقدمه: خستگی و فقدان انرژی یکی از نشانه های شایع و زجرآور در بیماران همودیالیزی می باشد که باعث کاهش فعالیتهای مراقبت از خود می گردد، و می تواند منجر به از دست دادن شغل، افزایش وابستگی به مراقبت های بهداشتی و افزایش مرگ ومیر گردد. هدف: . تعیین تأثیر برنامه مراقبتی مبتنی بر مدل روی بر خستگی بیماران همودیالیزی روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 54 بیمار تحت درمان با همودیالیز در دو بیمارستان آموزشی قائم (عج) و امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1389 (که بصورت تصادفی 28 نفر در گروه آزمون و 26 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند) انجام گرفت. گروه آزمون برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی روی را در 4 جلسه آموزش چهره به چهره در طول سه هفته دریافت نمودند و سپس به مدت چهار هفته پیگیری شدند. داده ها توسط چک لیست انتخاب واحد پژوهش، پرسشنامه مشخصات فردی و سوابق بیماری، مقیاس خستگی پایپر، فرم بررسی مدل سازگاری روی جمع آوری گردید. سپس آنالیز داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون آنالیز واریانس دوطرفه، توسط نرم افزار spss نسخه 13 انجام شد. یافته­ها: بین دو گروه اختلاف معنی داری در میزان خستگی قبل از مداخله وجود نداشت ( 895/0=p). در حالی که بعد از مداخله تفاوت دو گروه معنی دار گردید (001/0>p). به طوری که میانگین خستگی در گروه آزمون 2/19درصد کاهش یافت. نتیجه­گیری: : به کار گیری برنامه مراقبتی مبتنی بر مدل روی به عنوان یک مداخله پرستاری اثربخش، کم هزینه و غیرتهاجمی بر خستگی بیماران همودیالیزی مؤثر می باشد.